Lichaamsgerichte therapie
Iedereen maakt vroeg of laat dingen mee die tijd en aandacht vragen om verwerkt te worden. We hebben vaak geleerd om deze ervaringen vanuit ons hoofd te verklaren en via onze woorden begrip te krijgen voor en over onszelf. Het blijkt veel lastiger om de signalen van onze emoties en ons lichaam, het voelen, te begrijpen. Door meer stil te staan bij jezelf en ook je lichamelijke ervaringen bewust te worden, help je jezelf meer richting te geven en ruimte te maken voor verwerking.
Lichaamsgerichte therapie helpt om de verbinding weer te maken met jezelf zodat het makkelijker wordt om (weer) op je innerlijk kompas te vertrouwen. In de behandeling kijk ik samen met jou naar de manieren waarop jij in contact bent met jezelf, met je omgeving, met je eigen grenzen. Hoe voelt het in je lijf, ben je je bewust van spanning en wat doe je met deze gevoelens? Ik maak daarbij gebruik van verschillende lichaamsgerichte therapievormen, waaronder haptonomie en systemisch werk.
‘Zuiver van hart trekken we de wereld door en raken in de ban van alles om ons heen. Je bent ergens naar op zoek maar het ontgaat je dat je dat wat je zoekt al bent’
(Rumi)
Door de verbinding met jezelf te herstellen of te versterken ervaar je meer innerlijke rust en authenticiteit. En, belangrijker, je leert om je eigen opgelopen butsen en builen te gebruiken als bron. In je verwonding schuilt immers ook je kracht.
Haptonomie
Via haptonomie leer je je bewuster te worden van de taal van jouw lichaam. Je krijgt inzichten in je patronen die je ooit geholpen hebben in harmonie te zijn met je omgeving maar die je nu niet langer dienen. Zodoende leer je te voelen wat er is en van daaruit te zijn wie je bént, niet wie je dénkt dat je moet zijn.
Systemisch werk
Via systemisch werk onderzoek je jouw plek in het systeem zoals dat van de familie waar je uit komt of, bijvoorbeeld, de organisatie waarin je werkt. Je ontdekt waar een andere beweging nodig is om meer in overeenstemming met je eigen innerlijk te leven.
Carolien Verlaan:
“Mijn reis begon ooit in de bedding van een groter systeem; mijn familie. Als oudste kind van mijn ouders begon ik mijn leven. Met een eigen pakket aan eigenschappen, met voelsprieten lang en reikend naar de hemel. In een vrouwensysteem waarin in mijn beleving afkeur, woede en afwijzing donker kleurde. Waarin het vadersysteem bedding, trots, verbondenheid, warmte en licht bracht in m’n ziel. Waarin ik een weg koos tussen papa en mama en broertje en mijn plek zocht in het systeem. Verwarring, soms te grote schoenen voor nog iets te kleine voeten deed ik wat ik goed kon; voelen, harmonie willen herstellen, troosten en ruimte geven. Geboren met een te groot hart kon het ook niet anders.
Opgeleid als HBO-verpleegkundige, ben ik lange tijd werkzaam geweest in de psychiatrie. Daar leerde ik veel over de mens, haar/zijn lichamelijkheid en psyche. Zo lang ik me kan herinneringen ben ik geboeid door wat de mens beweegt of doet verstarren. Een mens blijft altijd leren en ontdekken. Als ouder, kind of collega en in alle andere rollen die we hebben in ons vaak drukke leven.
De interesse in de mens heeft mij op veel verschillende plaatsen gebracht en me veel gegeven. Met yoga heb ik geleerd bewustzijn te ontwikkelen op een ander gebied dan alleen het denken. Ik leerde dat er meer en misschien wel behulpzamere manieren zijn om het hoofd te bieden aan het soms zo overprikkelde leven van alledag. Vanuit die gedachte heb ik de opleiding tot kinderyogadocente en later de Kundaliniyoga-teachertraining gevolgd. Dat heeft de ambitie om als therapeut te werken verder aangewakkerd. De opleidingen haptonomie, lichaamsgerichte therapie en de driejarige opleiding van Phoenix heb ik vervolgens afgerond.
Ik verbind graag het lichamelijke met het denken, het verstand. Wat voel je, waar voel je, hoe voelt het? Door dit te leren beschrijven, leer je jezelf te begrijpen, vast te pakken en zo weer ruimte te voelen om los te laten wat je niet meer dient.”